Epilog

Przez głowę przelatują ci najczarniejsze myśli. Gdzie ona jest? A jeśli.. Nie. To niemożliwe. Karol mówił, że jej stan jest krytyczny.. Zamykasz oczy. Nie, to nie może być prawda. Nagle drzwi sali się otwierają i widzisz pielęgniarkę pchającą wózek, na którym siedzi Nikola. Nikola.
- Ty żyjesz.. - wypuszczasz głośno powietrze i podpierasz się o ścianę. Przez jej twarz przebiega tysiąc emocji -  zdziwienie, zakłopotanie, ulga, radość. W końcu patrzy na ciebie rozbawiona.
- Myślałeś, że nie żyje? - próbuje ukryć uśmiech. Po chwili poważnieje. - Karol powiedział ci, że umrę i przyszedłeś się pożegnać?
- Co? - pytasz zdezorientowany. - Nie. Przyszedłem porozmawiać.
- Oh.. Cieszę się. - mówi. Pielęgniarka podwozi ją pod łóżko i pomaga się na nim położyć. Widzisz, że każdy ruch sprawia jej ból.
- Jak się czujesz?
- Wspaniale. Nie wiem dlaczego mnie tu trzymają. - odpowiada zdenerwowana. Nie możesz się powstrzymać i przewracasz oczami. Chociaż z jej charakterem wszystko w porządku. - Przepraszam.. - mówi cicho, a ty wiesz, że po raz pierwszy w życiu mówi to czując się winna. - Spieprzyłam. - westchnęła. - Ale w sumie.. - unosi brwi. - Mogłam zrobić dużo gorsze rzeczy.. Mogłam ukryć przed tobą na przykład to, że mam męża albo to, że siedziałam kiedyś w więzieniu i jestem recydywistą.. - zaczyna wymieniać, a ty nie możesz powstrzymać śmiechu. Przerażało cię to, że tak bardzo ją kochasz. Nie dajesz jej skończyć zamykając jej usta pocałunkiem. Niech się dzieje co chce.. Ważne, że z nią.

        *

            Nikola trenowała w Polsce, a do Las Vegas latała tylko na walki. Zdobyła Mistrzostwo Świata. Dwa lata później wzięła z Andrzejem bajkowy ślub, zimą w górach. Noc poślubna okazała się tak udana, że 9 miesięcy później na świecie pojawiła się Zuzia i jej siostra bliźniaczka Basia. Stworzyła szczęśliwą rodzinę, której nigdy nie miała. Matce nigdy nie wybaczyła.


~~~~~~~~~~

Jak widzicie to koniec. Wiem, że mogłyście się tego nie spodziewać ale wiecie jak ja kocham być nieprzewidywalna! :D Dziękuję Wam wszystkim za czytanie tych moich wypocin (Co ja mówię.. To nie wypociny.. Uwielbiałam Nikole!). No to chyba tyle. Dziękuję jeszcze raz.

A teraz czas na reklamę.. :)

Jeśli podobało Ci się to opowiadanie i nie masz mnie jeszcze dość to musisz koniecznie zajrzeć na moje poprzednie historie, czyli tu , tu i tu

A jeśli już je przeczytałaś i nadal nie masz mnie dość to zapraszam... TU!!!
Moje nowe opowiadanie!
Dłuższe rozdziały!
Jeszcze więcej szalonych przygód!
Nie możesz tego przegapić!
Prolog już na stronie!

Dziękuję!

LR.